Zweverig

Als iets me duidelijk is geworden in mijn voortdurende proces van spirituele bewustwording, dan is het dat het begrip ‘ziel’ verre van zweverig is.

De ziel is juist het meest stabiele en wezenlijke onderdeel van ons menselijk bestaan. Het meest eeuwige en oneindige ook.

Zonder ziel ben je nergens. Je lichaam zou niets anders zijn dan een hoopje botten en vlees. Maar waar zit je ziel dan? En wat is je ziel?

De ziel is moeilijk uit te leggen, zo groot en veelomvattend als ze is. Het is energie, bewustzijn, licht en liefde.

Het is ons hele wezen.

We communiceren ermee, we ‘lezen’ elkaars energie als we iemand voor het eerst ontmoeten. Onze ziel doet ervaringen op. Mooie, maar ook minder fijne. We kunnen ‘zielsveel’ van iemand houden, spreken van ‘zielepijn’ of zetten ons met ‘hart en ziel’ ergens voor in.

Je ziel is je wegwijzer, ze weet precies waar ze vandaan komt en wat ze hier komt doen.

Je ziel is de moeite waard om je in te verdiepen, om een relatie mee aan te gaan. Want je ziel, dat ben jij. En als je heel diep vanbinnen voelt, dan weet je dat allang. 

Je ziel is wijs, vrij, liefdevol en vol levenslust en vreugde. Je bent op zielsniveau al helemaal ‘af’, perfect en vol vertrouwen als je wordt ‘afgeleverd’ bij je geboorte.

Op aards niveau begint dan het gerommel. Je blijft je leven lang zoeken naar geluk, liefde, plezier en bevestiging als je dat buiten jezelf zoekt. Frustrerend, want dan vind je het nooit.

Niets van buitenaf kan je werkelijk gelukkig maken. Je partner niet, noch je spullen of je baan. Het mooie is, je bezit alle liefde, wijsheid en rijkdom allang. 

Je kunt blijvend rust, vrede en geluk vinden..bij jezelf. Van binnen dus, niet van buiten.

Erken je ware zelf, heel je pijnen, heb geduld met jezelf. Besef dat iedereen worstelt op aards niveau. Heb compassie met jezelf en je zult het ook met anderen hebben. 

Zo binnen, zo buiten. Alles begint bij jezelf..je buitenwereld spiegelt je binnenwereld. 

Herinner jezelf er elke dag aan dat jij in essentie al zo mooi en puur bent als een pasgeboren baby, die niet beter weet dan dat ze het recht heeft om geliefd, gehoord en vertroeteld te worden. En niemand anders dan jijzelf kunt jezelf dat geven.

Alles in je leven is vergankelijk, je lichaam takelt af, bezit is niet eeuwig, zekerheden bestaan niet in het leven. De enige constante is je ziel. Oersterk. Rotsvast.

Men spreekt niet voor niets van een ‘ontzield’ lichaam als de dood is ingetreden. Het lichaam is dan ook zichtbaar niets anders meer dan een leeg omhulsel als de ziel er eenmaal uit is.

De ziel kent geen angst, geen pijn en is volkomen veilig.

Het mooie is dat je ziel, je essentie blijft voortbestaan. Voor altijd en eeuwig en overal. 

Hoe krachtig is dat? Niks zweverigs aan.